|
|
|
نقد و بررسی Fujifilm FinePix REAL 3D W3 |
نقد و بررسی Fujifilm FinePix REAL 3D W3
کم کم تصاویر سه
بعدی در حال باز کردن جای خود هستند و مردم به دیدن آن ها از طریق پخش
کننده های خانگی عادت می کنند. احتمالا بسیاری نیز به این فکر می افتند که
چرا خود آن ها نتوانند از لحظات زندگی خود تصاویری سه بعدی تهیه کنند! سال
گذشته فوجی فیلم نخستین دوربین کامپکت سه بعدی واقعی جهان به نام Real 3D
W1 را روانه ی بازار ساخت که استقبال خیلی خوبی هم از آن صورت گرفت. اکنون
نیز دوربین سبک وزن تر و کوچکتر W3 را معرفی کرده است. البته ما نمی دانیم
که در این میان W2 چه شد و چرا از آن نام استفاده نگردید! ولی به هر صورت
اینک با W3 مواجه هستیم. خوب عکس های 3D که با این دوربین می گیرید بر روی
هر برند از HDTV های سه بعدی و با استفاده از کابل HDMI قابل نمایش هستند.
همچنین اگر نمایشگر رایانه ی شما سه بعدی باشد هم می توانید آن ها را سه
بعدی ببینید. نمایشگر 3.5 اینچی خود دوربین هم همانطور که گفتیم قابلیت
نمایش سه بعدی دارد. در هیچ کدام از آن ها به عینک مخصوص احتیاج نیست.
البته برای دیدن عکس های سه بعدی آپشن های دیگری هم چون یک مدل Photo Frame
8 اینچی سه بعدی وجود دارد که به طور جداگانه قابل خریداری است. البته
کمپانی های رقیب نیز چندان بی کار نبوده اند و برای مثال سونی در دوربین
های سایبرشات جدید خود امکان عکس برداری سه بعدی وابسطه به نرم افزاری را
کار گذاشته است که کاری مشابه با W3 را انجام می دهند. یا دوربین فیلم
برداری سه بعدی HDC-SDT750 کمپانی پاناسونیک که دیگر معروف است.
ولی بر
خلاف دوربین های سونی، W3 همانند W1 تصاویر سه بعدی واقعی تولید می کند.
در ظاهر W3 اتفاقا خیلی شبیه به مدل های سونی سایبرشات با لنز پریسکوپی می
باشد چرا که این یکی هم دارای یک کاور کشویی در قسمت جلو می باشد که به محض
پایین کشیدن دوربین روشن و آماده ی عکاسی می گردد. البته W3 از گوشه های
گرد و قوس دار و سطح براق بهره می برد. با پایین کشیدن کاور دوربین در عرض 2
ثانیه آماده ی عکاسی می شود. با فشردن دکمه ی شاتر تا نیمه که توسط اهرم
زوم احاطه شده است نوردهی و فوکوس تعیین می گردد. به محض فشردن دکمه ی شاتر
به طور کامل عکس با رزولوشن کامل 3D گرفته می شود و در عرض 2 ثانیه بر روی
کارت حافظه ذخیره می گردد. این عملکردها درست به مانند دوربین های کامپکت
معمولی Point to Shoot یا اشاره و عکس است.
همانطور که گفتیم نمایشگر
این دوربین توانایی نمایش عکس ها و ویدیوهای سه بعدی را دارد. در حقیقت در
این نمایشگر از لنزهای محدب خیلی ریزی استفاده شده است که می توانند این
اثر را ایجاد کنند. عملکرد عکس برداری سه بعدی این دوربین هم از چشم انسان
تقلید شده است. البته در حالی که دو چشم انسان تقریبا با فاصله ی 64 میلی
متر از یکدیگر قرار دارند، چشمان W3 یا همان لنز و سنسورها حدود 20 درصد
فاصله ی بیشتری دارند تا عکس های سه بعدی عمق بیشتری داشته باشند. هر کدام
از سنسورها رزولوشن 10 مگاپیکسل را ارایه می کنند و لنزها نیز قابلیت زوم 3
برابر دارند. لنزها در گوشه ها قرار دارند و حواستان باید جمع باشد تا
انگشتان شما جلوی لنز را سد نکنند. فوجی فیلم به خوبی به این مسئله واقف
بوده و اگر احیانا یکی از انگشتان شما جلوی یکی از لنزها را سد کرد یک
آیکون قرمز رنگ هشدار در کنار نمایش ظاهر می شود تا به شما اخطار بدهد. به
نظر ما اگر یک بوق کوتاه می زد بهتر از نمایش این آیکون بود که ممکن است به
آن دقت نشود.
وقتی دکمه ی شاتر را می فشارید دو عکس به صورت همزمان
گرفته می شود. اگر به قسمت بالا و سمت چپ دوربین نگاه کنید یک اهرم همانند
اهرم زوم به چشم می خورد که با آن می توانید تطبیق و یا همپوشانی عکس ها را
تنظیم کنید. به نظر می رسد که با وجود دو لنز باید به ابعاد و وزن دوربین
افزوده شده باشد که تا حدودی همینطور است. در ضمن بدنه هم از فلز ساخته شده
و احساس استحکام بسیار خوبی را به ما می دهد. هرچند که وزن در حد 230 گرم
باقی مانده است. با اینکه جثه ی W3 از W1 کوچکتر است ولی W3 از نمایشگر
بزرگتر 3.5 اینچی با کیفی فوق العاده ی 1.15 میلیون نقطه ای بهره می برد که
واقعا فوق العاده و فراتر از حد نیاز است. این نمایشگر یکی از با کیفیت
ترین هایی است که تا به حال بر روی دوربین ها مشاهده کرده ایم. در ضمن این
نمایشگر 1.5 برابر روشن تر و عمق رنگ آن 1.8 برابر بیشتر از نمایشگر W1 می
باشد. بر روی W3 در ضمن یک Auto 3D mode هم داریم. میکروفون های استریو در
بین دو لنز قرار گرفته اند. این دوربین توانایی ضبط ویدیویی 720p HD به
صورت سه بعدی را هم دارد. با استفاده از پورت HDMI می توان ویدیوها و عکس
های گرفته شده را بر روی HDTV مشاهده کرد. عکس های گرفته شده ی 2D در فرمت
JPEG و عکس های 3D در فرمت MPO هستند که برای نمایش و ویرایش آن ها به نرم
افزار مخصوصFujifilm احتیاج دارید که به همراه دوربین و در CD موجود می
باشد. البته بهتر است برای رایانه ی خود نمایشگر 3D داشته باشید.
در
عکاسی با یک چنین دوربینی کمی تکنیک های عکاسی متفاوت می شود. این که در چه
مناظری می توانید تاثیر سه بعدی بودن را بیشتر نشان بدهید با تجربه بدست
می آید. مثلا چیزی که ما فهمیدیم این بود که وقتی در تصویری عناصر تصویر در
فواصل مختلف از هم قرار داشته باشند عکس سه بعدی آن ها بسیار زیبا می شود
تا فقط یک منظره ی دور دست. فلاش داخلی این دوربین نیز بین دو لنز و دو
میکروفون قرار گرفته است. در ضمن متوجه شدیم که عکاسی سه بعدی با فلاش هم
تاثیر جالبی را از خود بر جای می گذارد که واقعا برای ما زیبا بود.
در
قسمت پشت دوربین و سمت راست نمایشگر دکمه ها و کنترل های نسبتا زیادی قرار
گرفته اند که بسیاری از آن ها برای کاربران دوربین های دیجیتال می توانند
آشنا باشند. در قسمت بالا و سمت راست پیچ تنظیم آشنا را شاهد هستیم. هرچند
که نمی توان آن را شل و نرم نامید اما متوجه شدیم که هر وقت دوربین را از
جیب شلوار در می آوریم به دلیل اینکه تنظیم آن به هم خورده است دوباره باید
آن را بر روی شوتینگ مودی که می خواستیم تنظیم کنیم. بر روی این پیچ تنظیم
شوتینگ مودهای Manual، Aperture priority و Shutter Priority هم وجود دارد
که مناسب عکاسان حرفه ای و کسانی که می خواهند تنظیمات نوردهی دوربین خود
را بر عهده بگیرند می باشد. در کنتراست زیاد با آن ها شوتینگ مود Full Auto
هم وجود دارد که مناسب عکاسان کاملا مبتدی و کسانی که می خواهند فقط
دوربین خود را به سمت سوژه نشانه بروند و دکمه ی شاتر را بفشارند تا بهترین
عکس گرفته شود می باشد. به جز آن ها دو مود Scene Position و مودهای
Advance 3D و Advance 2D هم وجود دارد. آخری دو عکس با دو لنز و به صورت
همزمان از صحنه می گیرد ولی آن ها را با یکدیگر ترکیب نمی کند تا تصمیم
بگیرید که کدام عکس بهتر است. در زیر پیچ تنظیم دکمه ی Playback برای
تماشای عکس های گرفته شده و دکمه ی Record برای شروع و قطع ضبط ویدیویی هم
وجود دارد. در هنگام ضبط ویدیویی نمی توان از زوم اپتیکال استفاده کرد. این
لنزها فاصله ی کانونی 35-105 میلی متر را پوشش می دهند که البته لنزهای
خیلی وایدی نیستند. در پایین آن ها کنترل چهارجهته با یک دکمه ی مرکزی یا
همان D-Pad دیده می شود. با فشردن دکمه ی سمت چپ می توانید به مود عکاسی
ماکرو بروید. با فشردن دکمه ی سمت راست می توانید به تنظیمات فلاش دسترسی
پیدا کنید. با فشردن دکمه ی بالایی می توانید میزان روشنایی نمایشگر را
تنظیم کنید و یا در مود تماشای عکس ها هر کدام را که خواستید Delete
نمایید. دکمه ی پایینی هم تنظیمات تایمر است. D-Pad بسیار شبیه به آن هایی
است که بر روی مدل های ارزان قیمت تر کامپکت فوجی فیلم هم شاهد هستیم. دکمه
ی مرکزی هم برای دسترسی به منوها یا انتخاب یک گزینه می باشد. در پایین
همه ی آن ها در سمت چپ دکمه ی Diplay برای تنظیمات نمایشگر و در کنار آن
دکمه ی 3D/2D برای سویچ سریع بین دو مود عکاسی وجود دارد.
در لبه ی سمت
راست دوربین پورت های HDMI، USB 2.0 و AV out دیده می شوند. در همان قسمت
گوشوارکی هم برای اتصال بند مچی وجود دارد. قسمت زیرین دوربین نیز جایگاه
قسمت باتری/کارت حافظه، پیچ اتصال سه پایه و به طرز عجیبی اسپیکر می باشد.
اگر بخواهیم در مورد کیفیت عکس های گرفته شده صحبت کنیم، در حقیقت W3 یک
دوربین مشکل برای اظهار نظر است. این یک دوربین کاملا 3D است. هرچند که بر
روی نمایشگر خود دوربین تقریبا هر عکسی بسیار زیبا جلوه می کند. هرچند از
نظر عکاسی در شرایط نوری ضعیف W3 خیلی در حد و اندازه ی دوربین های خوب خود
کمپانی فوجی فیلم نیست. حساسیت سنسور یا ایزو فقط تا 1600 بالا می رود. با
این حال فقط در این حساسیت است که نویز با وضوح خیلی زیادی دیده می شود و
تا ایزو 800 وضعیت نویز نسبتا خوب است. در کل همانطور که گفتیم Fujifilm
Finepix Real 3D W3 دومین دوربین کامپکت سه بعدی واقعی جهان است که از دو
لنز برای تولید تصاویر 3D استفاده می کند. مدل پیشین هم تولید خود شرکت
فوجی فیلم می باشد و تقریبا تنها رقیب W3 را می توان همان مدل پیشین W1 به
حساب آورد.
کیفیت عکس نسبتا خوب به خصوص در قسمت کنترل نویز
نمایشگر فوق العاده با کیفیت، سه بعدی و بزرگ 1.5 میلیون نقطه ای
طراحی، ارگونومی و کیفیت ساخت بسیار عالی
وجود شوتینگ مودهای مختلف حرفه ای تا اتوماتیک
توانایی ضبط ویدیویی 720p HD سه بعدی
 از لنزهای چندان وایدی بر روی دوربین استفاده نشده
زوم اپتیکال در هنگام فیلم برداری مقدور نیست
|
|
|
|
|
آمار |
»امروز : پنجشنبه 1 آذر 1403
»کل محصولات: 83
»بازدید های امروز :
111
»بازدیدهای دیروز :
131
» بازدید کل :201912
|
|
|
|
|
